Χταπόδι

Το χταπόδι είναι μαλάκιο, κεφαλόποδο με 8 πλοκάμια, δίχως καθόλου όστρακο. Στο κέντρο των πλοκαμιών υπάρχει το στόμα το οποίο φέρει σιαγόνες από κερατίνη για τον τεμαχισμό της τροφής, όπως επίσης και μασητική κατασκευή (Radula).Το χταπόδι έχει εννέα εγκέφαλους.Οι οχτώ ελένχουντα πλοκάμια.Ο άλλος κάνει όλες τις υπόλοιπες δουλιές.Φέρει επίσης τον κεντρικό εγκέφαλο,με πολύ ανεπτυγμένο νευρικό σύστημα και πολύ ανεπτυγμένα μεγάλα μάτια πολύπλοκης δομής και η όραση τους είναι οξεία. Το κυκλοφορικό σύστημα αποτελείται από 3 καρδιές από τις οποίες οι δύο ωθούν το αίμα στα βράγχια και η τρίτη στο υπόλοιπο σώμα. Η μεταφορά οξυγόνου εξυπηρετείται από την πρωτεΐνη αιμοκυανίνη η οποία περιέχει χαλκό και έχει γαλάζιο χρώμα. Κατά μήκος των πλοκαμιών,το χταπόδι φέρει μικρές βεντούζες που το βοηθούν να παγιδεύει την τροφή του, να κινείται με ευκολία σε όλων των ειδών τις υποβρύχιες επιφάνειες,αλλά και να προσελκύει μικρά όστρακα και πετραδάκια, προκειμένου να καλύψει τη φωλιά (θαλάμι) του.Τα χταπόδια υπάρχουν σε ρυχά νερά,και σε πολύ βαθιά νερά όπου η πίεση είναι μεγάλη.  ( πηγή : Βικιπαίδεια )

Όταν ο διάσημος Γάλλος συγγραφέας Βικτόρ Ουγκό θέλησε κάποτε να περιγράψει ένα τεράστιο χταπόδι σε ένα μυθιστόρημά του, χρησιμοποίησε μια έκφραση που σε ελεύθερη μετάφραση σημαίνει "μούτρο". Αρκετοί πιστεύουν ότι τα χταπόδια, παρότι μοναχικά και συνεσταλμένα όντα, στην πραγματικότητα είναι τόσο έξυπνα όσο και τα πειραματόζωα. Έχουν μνήμη, παρατηρητικότητα και μπορούν να αξιολογούν σωστά το υδάτινο περιβάλλον. Διαθέτουν το χάρισμα να προσαρμόζονται στις αλλαγές του περιβάλλοντος, παραλλάσσοντας ακόμα και το χρώμα τους. Σύμφωνα με μια υπόθεση, δημιουργούν το δικό τους κώδικα επικοινωνίας με βάση τα οπτικά ερεθίσματα. Μέχρι σήμερα είναι γνωστά διακόσια περίπου είδη χταποδιών. Το μήκος τους κυμαίνεται από τα δέκα εκατοστά (Octopus Joubini) μέχρι τα δέκα μέτρα, ενώ το βάρος τους φτάνει στα διακόσια πενήντα κιλά - τόσο περίπου ήταν ένα γιγάντιο χταπόδι του Ειρηνικού (Octopus dofleini), που ψαρεύτηκε το 1957 στις ακτές του Καναδά.

Βεντούζες-ραντάρ

Τα χταπόδια είναι κεφαλόποδα. Το σώμα τους αποτελείται από έναν ελαστικό σάκο χωρίς κέλυφος και κόκαλα. Μέσα εκεί βρίσκονται όλα τα ζωτικά όργανα κι από κει ξεπροβάλλουν τα οχτώ πλοκάμια. Πάνω σε αυτά εκτείνεται μια διπλή σειρά από βεντούζες, οι οποίες λειτουργούν ως όργανο αφής. Χάρη σε αυτές παραμένει γαντζωμένο για μεγάλο χρονικό διάστημα στο βυθό και εντοπίζει την τροφή του: μαλάκια, οστρακοειδή και καβούρια. Για το χταπόδι η αφή είναι σημαντικότερη από την όραση Ωστόσο, διαθέτει ένα πλήρες σύστημα όρασης που περιλαμβάνει ίριδα, αμφιβληστροειδή και φακό. Μόλις το χταπόδι πιάσει ένα οστρακοειδές, χρησιμοποιεί ακόμα και πέτρες για να συνθλίψει το σκληρό περίβλημά του. Γι'; αυτό συχνά γύρω από τη θαλάμη του υπάρχουν πολυάριθμα κενά κελύφη. Όταν "ξεγυμνώσει" το θήραμά του, καταβροχθίζει τη λεία του με το ρύγχος, το οποίο χρησιμεύει και ως αμυντικό όπλο. Στο εσωτερικό του ρύγχους υπάρχει μια πολύ ασυνήθιστη γλώσσα με μικροσκοπικά δοντάκια. Τα χταπόδια κολυμπούν με μεγάλη ταχύτητα εκτινάσσοντας δυνατά το νερό που μαζεύουν με τα βράγχιά τους. Κινούνται με ένα σύστημα υδροπροώθησης, που θυμίζει σιφόνι ή χωνί. Όμως η περιορισμένη δυνατότητά τους να συγκρατούν οξυγόνο στους ιστούς τους τα κάνει να κουράζονται πολύ εύκολα.

Σεξ μακράς διαρκείας

Το ερωτικό σμίξιμο στα χταπόδια μπορεί να διαρκέσει πολλές ώρες. Τα αρσενικά, πιο μεγαλόσωμα από τα θηλυκά, διαθέτουν ένα ειδικό πλοκάμι που παίζει το ρόλο φαλλού: η άκρη του είναι εντελώς διαφορετική από εκείνη των υπόλοιπων πλοκαμιών. Σε μια πτυχή του υπάρχουν σπερματοφόρα αγγεία που παράγουν σπερματοζωάρια. Τα αγγεία αυτά, στα μεγαλύτερα είδη, φτάνουν έως και στο ένα μέτρο μήκος. Το αρσενικό χταπόδι τοποθετεί το σπερματοφόρο πλοκάμι στο σώμα του θηλυκού και περιμένει την κατάλληλη στιγμή για ν'; αφήσει τα σπερματοζωάριά του να γονιμοποιήσουν τα ωάρια - μια αναμονή ερωτικής φύσης που διαρκεί... και διαρκεί. Το γονιμοποιημένο θηλυκό χταπόδι γεννά δεκάδες χιλιάδες αβγά, που τα επωάζει από τέσσερις έως πέντε μήνες. Είναι τόσο μεγάλη η μητρική της αυταπάρνηση, ώστε αρνείται ακόμα και το φαγητό. Το αποτέλεσμα είναι τραγικό. Χάνει το 30-70% του βάρους της και πεθαίνει μόλις γεννηθεί και το τελευταίο της παιδί. ( πηγή : magdalini.pblogs.gr )